Acı

[sokrat3s]

​

​

Ben Acıdan Başka Bir Şey Değilim​

Bazen insan bir his değil, bizzat o hissin kendisi olur. Ben artık öyleyim.

Ne yaşadığım olaylar, ne insanlar... Hiçbiri kalmadı geride. Ama bıraktıkları izler? Onlar hâlâ içimde yankılanıyor. Sevgi sandım, geçer dedim. Kabullenince bitecek sandım. Ama bazı şeyler ne zamanın ne aklın merhemiyle geçmiyor.

Acıyı zamanla taşıyorsun, onu aşamıyorsun. Acı büyümüyor da küçülmüyor da. Sadece seninle birlikte yaşlanıyor. Bir gün gülüyorsun mesela, ama içinde o kahkahaya bile ait olmayan bir yabancı oturuyor.

İnsanlar anlamıyor. Diyorlar ki: "Hayat devam ediyor."
Evet ediyor ama benim içimde o hayat çoktan durmuş gibi.

Artık bir şey hissetmiyorum. Ne öfke, ne umut, ne aşk. Çünkü ben artık bir his değilim.
Ben acıdan başka bir şey değilim.

Belkide, Ben
Sizlerim?


Tecrübe güzel birşeydir
ama her şeyin bir bedeli vardır
her güzelliğin ardında onun temelini oluşturan bir Acı vardır

Olgun olmak ve olgun davranmak Güzel Birşeydir.
o duruma gelene kadar yaşadığın gerçekler, acılar.

İnsan neden çocuktur?
Çünkü hayatı neşesine yaşıyordur.
olgun olduğnuda artık hayatı tamamen ciddiye alıyorsun.
ciddiye aldığın birşeyle mutlu olabiliyor musun?

30 yaş bir insanın en olgun olduğu dönemdir(kendi max kapasitesi)
o adam 17 yaşında bir çocuk gibi hayattan zevk alamaz.
zaten 60 yıllık ömrümüzde biraz yaşayıp para güç aşk kovalayıp öleceğiz
öleceğiz ve geride hiçbirşey kalmıcak,
hiçbirşeyin anlamı kalmıcak.
Ozaman neden ben zevk almadan bu ömrü yaşayayım?

Siz yaşamak istermiydiniz? geriye anlamı olan ne kalır ki?