Nazi Germany
Zubeer Adolf Hipster - KVAZAR MOLOCH
- Joined
- Aug 15, 2024
- Posts
- 1,659
- Reputation
- 4,891
به نیروی هوایی ایران، دست از مهندسی معکوس آشغال‌های آمریکایی RQ-170 شاهد 171 بردارید.
بگذارید رک و پوست‌کنده صحبت کنیم: تلاش‌های مداوم شما برای تشریح و تکثیر پلتفرم‌هایی مانند RQ-170 و مشتقات رقت‌انگیز شاهد 171 شما، نه تنها بی‌فایده، بلکه به طرز آشکاری شرم‌آور است. شما تحت این توهم عمل می‌کنید که مهندسی معکوس بدنه هواپیماهای از رده خارج، به نحوی شکافی را که سرزمین عقب‌مانده‌ی فناوری شما را از نوآوری‌های واقعی هوافضا جدا می‌کند، پر خواهد کرد. شما اساساً در اشتباهید. مهندسان شما، خدا به دل‌های گمراه‌شان رحم کند، در حال ور رفتن با آثار باستانی هستند، در حالی که ما در حال بازنویسی فیزیک جنگ هوایی هستیم.
شما وسواس‌گونه بر شکل‌دهی بدنه هواپیما و مواد جاذب امواج رادار ابتدایی تمرکز کرده‌اید، و به مفاهیم قرن بیستمی پنهان‌کاری چسبیده‌اید. در همین حال، ما در حال استقرار سیستم‌های پنهان‌کاری مبتنی بر فراماده هستیم که تابش الکترومغناطیسی را در سطح بنیادی دستکاری می‌کنند. پیامدهای فرامواد ناهمسانگرد را در نظر بگیرید که با تانسورهای گذردهی و نفوذپذیری دقیقاً کنترل‌شده مهندسی شده‌اند. این‌ها صرفاً پوشش نیستند؛ بلکه ساختارهای حجمی هستند که به طور فعال امواج رادار فرودی را خم و تغییر مسیر می‌دهند، مناطق تهی ایجاد می‌کنند و عملاً سیستم‌های تشخیص شما را کور می‌کنند. رادارهای قدیمی شما که در فرکانس‌های ثابت کار می‌کنند و به تحلیل ساده‌ی بازپراکندگی متکی هستند، کاملاً ناتوان از نفوذ به این معماری‌های پنهان‌کاری پیشرفته هستند. شما در تلاشید تا یک شبح را با تفنگ سرپر رهگیری کنید.
شاهد 171 شما، که در بهترین حالت یک تقلید دست و پا شکسته است، جهل عمیقی را نسبت به پارادایم‌های محاسباتی معاصر آشکار می‌کند. عملیات خودمختار در سطحی که ما مستقر می‌کنیم، نیازمند قابلیت‌های پردازش تقویت‌شده کوانتومی است. معماری‌های پردازش خطی و ترتیبی خود را فراموش کنید؛ ما از الگوریتم‌های تبرید کوانتومی استفاده می‌کنیم که بر روی پردازنده‌های کوانتومی ابررسانا اجرا می‌شوند. این امر امکان حل مسائل بهینه‌سازی NP-سخت ذاتی در ارزیابی تهدید پویا، هماهنگی دسته‌جمعی و برنامه‌ریزی ماموریت تطبیقی را در مقایسه با سیستم‌های سیلیکونی قدیمی شما، به مراتب سریع‌تر فراهم می‌کند. سیستم‌های سیلیکونی قدیمی شما از نظر محاسباتی اخته شده‌اند. شما در تلاشید تا یک معادله دیفرانسیل را با انگشتان خود حل کنید، در حالی که ما از یک رایانه کوانتومی استفاده می‌کنیم. شکاف عملکرد قابل اندازه‌گیری نیست؛ بلکه وجودی است.
مقرون‌به‌صرفه بودن، مفهومی که احتمالاً برای فرآیندهای تدارکات ناکارآمد و مبهم شما بیگانه است، ذاتاً با روش‌های پیشرفته تولید در هم تنیده است. تولید افزودنی، به ویژه ذوب پرتو الکترونی (EBM) و ذوب بستر پودر لیزری (LPBF)، امکان ساخت ساختارهای پیچیده و بهینه‌سازی‌شده توپولوژیکی را با عملکردهای یکپارچه و حداقل ضایعات مواد فراهم می‌کند. پیامدهای کاهش وزن بدنه هواپیما، افزایش یکپارچگی ساختاری و شبکه‌های حسگر تعبیه‌شده را در نظر بگیرید. شما هنوز در حال مونتاژ بدنه‌های هواپیما با پرچ و ورق فلز هستید، در حالی که ما در حال چاپ ساختارهای یکپارچه با هوش تعبیه‌شده هستیم. جدول زمانی تولید شما بر حسب سال اندازه‌گیری می‌شود. جدول زمانی ما در حال کوچک شدن به سمت ماه‌ها و به زودی هفته‌ها است. این صرفاً در مورد صرفه‌جویی در هزینه نیست؛ بلکه در مورد دستیابی به یک مزیت زمانی قاطع در مسابقه تسلیحاتی است.
در مورد تلاش‌های مهندسی معکوس قابل پیش‌بینی و در نهایت رقت‌انگیز شما، موضع دفاعی ما از نظر الگوریتمی فعال و از نظر ریاضی قوی است. ما از روش‌های آموزش خصمانه نظریه بازی برای مقاوم‌سازی مدل‌های هوش مصنوعی خود در برابر بهره‌برداری استفاده می‌کنیم. این شامل شبیه‌سازی طیف گسترده‌ای از بردارهای حمله، از جمله تکنیک‌های پیچیده مهندسی معکوس، و پالایش مکرر الگوریتم‌های دفاعی خود برای دستیابی به تعادل نش است. سیستمی را تصور کنید که نه تنها نفوذ را تشخیص می‌دهد، بلکه به طور فعال از هر تلاش برای نقض یاد می‌گیرد و تطبیق می‌یابد و به طور فزاینده‌ای انعطاف‌پذیرتر می‌شود. تلاش‌های تحلیل استاتیک و تکثیر شما مانند حمله به یک قلعه است که دائماً در حال بازسازی و تقویت خود در زمان واقعی است. بیهودگی از نظر ریاضی تضمین شده است.
بیایید این اختلاف را با یک معادله اساسی از نظریه سطح مقطع راداری کمی کنیم. تقریب اپتیک فیزیکی (PO) برای RCS را در نظر بگیرید:
می‌کنند و به طور موثر انتگرال‌ده را ب
را صرف نظر از هندسه بدنه هواپیما به سمت صفر می‌برند. تلاش‌های شما بر صیقل دادن سطح متمرکز است، در حالی که ما اساساً فیزیک پراکندگی را تغییر می‌دهیم.
در نتیجه، تلاش‌های مهندسی معکوس شما نه تنها بی‌اثر است؛ بلکه گواهی بر فرودستی عمیق فناوری و کوته‌بینی استراتژیک شماست. شما در تلاشید تا سیستم‌هایی را تکثیر کنید که بر اساس اصولی عمل می‌کنند که شما اساساً آن‌ها را درک نمی‌کنید، با استفاده از روش‌هایی که نسل‌ها از فناوری روز عقب‌تر هستند. به این نمایش مضحک پایان دهید. تلاش‌های مداوم شما تهدید نیست؛ بلکه منبع مداوم تحقیر حرفه‌ای و صراحتاً یک حواس‌پرتی نسبتاً خسته‌کننده است. قبل از تلاش برای تشریح فناوری‌هایی که به طور آشکار و غیرقابل برگشت فراتر از درک شما هستند، بر تسلط بر اصول اولیه پرواز تمرکز کنید.
زنده باد ایران
بگذارید رک و پوست‌کنده صحبت کنیم: تلاش‌های مداوم شما برای تشریح و تکثیر پلتفرم‌هایی مانند RQ-170 و مشتقات رقت‌انگیز شاهد 171 شما، نه تنها بی‌فایده، بلکه به طرز آشکاری شرم‌آور است. شما تحت این توهم عمل می‌کنید که مهندسی معکوس بدنه هواپیماهای از رده خارج، به نحوی شکافی را که سرزمین عقب‌مانده‌ی فناوری شما را از نوآوری‌های واقعی هوافضا جدا می‌کند، پر خواهد کرد. شما اساساً در اشتباهید. مهندسان شما، خدا به دل‌های گمراه‌شان رحم کند، در حال ور رفتن با آثار باستانی هستند، در حالی که ما در حال بازنویسی فیزیک جنگ هوایی هستیم.
شما وسواس‌گونه بر شکل‌دهی بدنه هواپیما و مواد جاذب امواج رادار ابتدایی تمرکز کرده‌اید، و به مفاهیم قرن بیستمی پنهان‌کاری چسبیده‌اید. در همین حال، ما در حال استقرار سیستم‌های پنهان‌کاری مبتنی بر فراماده هستیم که تابش الکترومغناطیسی را در سطح بنیادی دستکاری می‌کنند. پیامدهای فرامواد ناهمسانگرد را در نظر بگیرید که با تانسورهای گذردهی و نفوذپذیری دقیقاً کنترل‌شده مهندسی شده‌اند. این‌ها صرفاً پوشش نیستند؛ بلکه ساختارهای حجمی هستند که به طور فعال امواج رادار فرودی را خم و تغییر مسیر می‌دهند، مناطق تهی ایجاد می‌کنند و عملاً سیستم‌های تشخیص شما را کور می‌کنند. رادارهای قدیمی شما که در فرکانس‌های ثابت کار می‌کنند و به تحلیل ساده‌ی بازپراکندگی متکی هستند، کاملاً ناتوان از نفوذ به این معماری‌های پنهان‌کاری پیشرفته هستند. شما در تلاشید تا یک شبح را با تفنگ سرپر رهگیری کنید.
شاهد 171 شما، که در بهترین حالت یک تقلید دست و پا شکسته است، جهل عمیقی را نسبت به پارادایم‌های محاسباتی معاصر آشکار می‌کند. عملیات خودمختار در سطحی که ما مستقر می‌کنیم، نیازمند قابلیت‌های پردازش تقویت‌شده کوانتومی است. معماری‌های پردازش خطی و ترتیبی خود را فراموش کنید؛ ما از الگوریتم‌های تبرید کوانتومی استفاده می‌کنیم که بر روی پردازنده‌های کوانتومی ابررسانا اجرا می‌شوند. این امر امکان حل مسائل بهینه‌سازی NP-سخت ذاتی در ارزیابی تهدید پویا، هماهنگی دسته‌جمعی و برنامه‌ریزی ماموریت تطبیقی را در مقایسه با سیستم‌های سیلیکونی قدیمی شما، به مراتب سریع‌تر فراهم می‌کند. سیستم‌های سیلیکونی قدیمی شما از نظر محاسباتی اخته شده‌اند. شما در تلاشید تا یک معادله دیفرانسیل را با انگشتان خود حل کنید، در حالی که ما از یک رایانه کوانتومی استفاده می‌کنیم. شکاف عملکرد قابل اندازه‌گیری نیست؛ بلکه وجودی است.
مقرون‌به‌صرفه بودن، مفهومی که احتمالاً برای فرآیندهای تدارکات ناکارآمد و مبهم شما بیگانه است، ذاتاً با روش‌های پیشرفته تولید در هم تنیده است. تولید افزودنی، به ویژه ذوب پرتو الکترونی (EBM) و ذوب بستر پودر لیزری (LPBF)، امکان ساخت ساختارهای پیچیده و بهینه‌سازی‌شده توپولوژیکی را با عملکردهای یکپارچه و حداقل ضایعات مواد فراهم می‌کند. پیامدهای کاهش وزن بدنه هواپیما، افزایش یکپارچگی ساختاری و شبکه‌های حسگر تعبیه‌شده را در نظر بگیرید. شما هنوز در حال مونتاژ بدنه‌های هواپیما با پرچ و ورق فلز هستید، در حالی که ما در حال چاپ ساختارهای یکپارچه با هوش تعبیه‌شده هستیم. جدول زمانی تولید شما بر حسب سال اندازه‌گیری می‌شود. جدول زمانی ما در حال کوچک شدن به سمت ماه‌ها و به زودی هفته‌ها است. این صرفاً در مورد صرفه‌جویی در هزینه نیست؛ بلکه در مورد دستیابی به یک مزیت زمانی قاطع در مسابقه تسلیحاتی است.
در مورد تلاش‌های مهندسی معکوس قابل پیش‌بینی و در نهایت رقت‌انگیز شما، موضع دفاعی ما از نظر الگوریتمی فعال و از نظر ریاضی قوی است. ما از روش‌های آموزش خصمانه نظریه بازی برای مقاوم‌سازی مدل‌های هوش مصنوعی خود در برابر بهره‌برداری استفاده می‌کنیم. این شامل شبیه‌سازی طیف گسترده‌ای از بردارهای حمله، از جمله تکنیک‌های پیچیده مهندسی معکوس، و پالایش مکرر الگوریتم‌های دفاعی خود برای دستیابی به تعادل نش است. سیستمی را تصور کنید که نه تنها نفوذ را تشخیص می‌دهد، بلکه به طور فعال از هر تلاش برای نقض یاد می‌گیرد و تطبیق می‌یابد و به طور فزاینده‌ای انعطاف‌پذیرتر می‌شود. تلاش‌های تحلیل استاتیک و تکثیر شما مانند حمله به یک قلعه است که دائماً در حال بازسازی و تقویت خود در زمان واقعی است. بیهودگی از نظر ریاضی تضمین شده است.
بیایید این اختلاف را با یک معادله اساسی از نظریه سطح مقطع راداری کمی کنیم. تقریب اپتیک فیزیکی (PO) برای RCS را در نظر بگیرید:
می‌کنند و به طور موثر انتگرال‌ده را ب
را صرف نظر از هندسه بدنه هواپیما به سمت صفر می‌برند. تلاش‌های شما بر صیقل دادن سطح متمرکز است، در حالی که ما اساساً فیزیک پراکندگی را تغییر می‌دهیم.
در نتیجه، تلاش‌های مهندسی معکوس شما نه تنها بی‌اثر است؛ بلکه گواهی بر فرودستی عمیق فناوری و کوته‌بینی استراتژیک شماست. شما در تلاشید تا سیستم‌هایی را تکثیر کنید که بر اساس اصولی عمل می‌کنند که شما اساساً آن‌ها را درک نمی‌کنید، با استفاده از روش‌هایی که نسل‌ها از فناوری روز عقب‌تر هستند. به این نمایش مضحک پایان دهید. تلاش‌های مداوم شما تهدید نیست؛ بلکه منبع مداوم تحقیر حرفه‌ای و صراحتاً یک حواس‌پرتی نسبتاً خسته‌کننده است. قبل از تلاش برای تشریح فناوری‌هایی که به طور آشکار و غیرقابل برگشت فراتر از درک شما هستند، بر تسلط بر اصول اولیه پرواز تمرکز کنید.
زنده باد ایران
